คนเราจะรู้ค่า เมื่อเวลาเสียมันไป

จากประสบการณ์ส่วนตัว
ก่อนหน้านี้ไม่คิดว่าเสียงตนเองนั้น
มีเอกลักษณ์และสำคัญอย่างไร
จนกระทั่งวันที่เสียงหาย
ถึงได้รู้ว่ามันจำเป็นมากขนาดไหน
และหลายครั้งเราก็เคยได้รับคำชม
จากคนรอบข้าง ว่ามีเสียงดี เสียงแจ๋ว
เรากลับเฉยๆ จนกระทั้งวันที่เสียงหาย
เรากลับนึกถึงเสียงเหล่านั้น
.

สิ่งอื่นๆในชีวิตเราก็เช่นเดียวกัน
อย่ามองไม่เห็นความสำคัญ
รวมทั้งสิ่งมีชีวิตและไม่มีชีวิตรอบกาย
แล้วจะมาเสียดายจนพูด "รู้งี้"

.

บางคนอาจจะเคยสูญเสียคนที่เรารักไป

ตอนเขาอยู่ เราก็ไม่ค่อยดูแล

กลับมานึกได้ตอนที่เราไม่มีเขาให้ดูแลอีกแล้ว

.

บางคนเสียของที่ตนเองรักไป

ตอนที่เขาเหล่านั้นอยู่ ก็ไม่รักษา ดูแล

อย่างดี วันที่ของเหล่านั้นเสื่อมสภาพหรือหาย

กลับนึกเสียดายน่าจะดูแลรักษาของให้ดีกว่านี้

.

ในชีวิตเรามีสิ่งดีๆตั้งมากมาย

จงชื่นชมสิ่งที่เรามีอาจจะเป็นสิ่งของรอบกาย

หรืออวัยวะที่ติดตัวเรามาตั้งแต่เกิด

หรือเป็นสิ่งของที่เราสร้างด้วยตัวเราเองก็ได้

ดูแลคนที่เรารักอย่างดี เมื่อเขายังมีชีวิตอยู่

อยากทำไรก็ให้รีบทำ เพราะชีวิตเรามันไม่แน่นอน