ระหว่างที่เดินทางไปทำงานที่จังหวัดพิษณุโลก
พอลงจากเครื่องปุ๊ป ก็เจอทีมงานเป็นกลุ่ม
ประมาณ 10 คน ยืนรอต้อนรับ
1 ในนั้นเป็นผู้หญิงค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่ใจดี
รีบเดินเข้ามาทักว่า "ใช่เทรนเนอร์ซันนี่ไหมค่ะ"
อันนี้คือจุดแรกที่แอบประทับใจ
เพราะมารู้ตอนท้ายว่าเขาก็ไม่รู้จักหน้าตาเรา
พอถึงร้านอาหาร ต่างคน ต่างสั่งอาหาร
ผู้หญิงคนเดิม เป็นคนเดียวที่ค่อยๆ
ม้วนทิชชู่ให้ทุกๆคน ระหว่างรออาหารมา
เห็นน้องๆในทีม แซวพี่คนนี้กันจัง
ดูท่าทางพี่เขาจะเป็นสีสันของทีม
อันนี้คือจุดที่สองที่เพิ่มคะแนนเข้าไปอีก
พอถึงโรงแรม ก็ช่วยลากกระเป๋าขึ้นไปให้
อันนี้คือจุดที่สาม ยิ่งชอบพี่คนนี้ขึ้นไปอีก
ยังไม่หมดเท่านี้ค่ะ ดูท่าทางพี่คนนี้จะมี
service mind มากๆ ฟังจากที่น้องๆแซวกัน
ระหว่างที่เรากำลังจะไปอาบน้ำ
"สวัสดีค่ะ นี่แม่อ้อยนะคะ ในห้องอ.เหม็นกลิ่นสีไหมคะ
ถ้าเหม็นขอเปลี่ยนได้นะคะ"
เราเลยตอบว่า "นิดหน่อยค่ะ แต่ไม่เป็นไรค่ะ
อันนี้คือจุดที่สี่ ที่เรายิ่งเห็นว่าพี่คนนี้
จิตใจชอบให้บริการผู้คนเหลือเกิน
หากเป็นคนอื่น ส่งถึงห้องก็คงหมดหน้าที่แล้ว
แต่พี่เขายังอุตส่าห์โทรมาถามว่าห้องโอเครไหมด้วย
ตอนเช้าเจอหน้าพี่เขา เลยอยากรู้จักพี่เขามากขึ้น
เลยได้คุยกันซักเล็กน้อย ทำให้รู้ว่า.....
แม่อ้อย...เข้าทำงานที่การไฟฟ้าครั้งแรก
แม่อ้อย...ได้รับการบรรจุในปี 2533
แรกๆเข้ามาจะทำในส่วนงานบัญชี
ปัจจุบันถูกเลื่อนขั้นมาทำงานอยู่ส่วนกลาง
เป็นผู้ช่วยหัวหน้าแผนกส่งเสริมธุรกิจที่กรุงเทพ
ตลอด 2 วันที่อยู่ด้วยกัน ทีมงานมีแต่คนรุ่นใหม่ๆ
มีแม่อ้อยคนเดียวที่ดูจะอาวุโสสุด เลยอยากรู้ว่า
เวลาทำงานแม่อ้อยเจอปัญหา เกิดความท้อแท้
แม่อ้อยมี #วิธีการอย่างไรในการเพิ่มพลังใจให้ตนเอง
แม่อ้อยบอกว่า "เวลาที่ท้อ ให้ทำใจก่อน
จากนั้นเราจะมองคนที่ไม่มีงานทำ ว่าเขาลำบาก
กว่าเราขนาดไหน เรายังโชคดีที่มีงานทำ
ที่สำคัญแม่อ้อยเห็นคุณค่าในงานที่ทำ บอกว่าพี่เป็นส่วน
เล็กๆขององค์กร แค่นี้พี่ก็ดีใจแล้วคะ"
แล้วแม่อ้อยอยู่กับเด็กๆเหล่านี้ เป็นไงบ้างค่ะ
แม่อ้อยตอบ: พี่ก็มองเขาเหมือนลูก
เด็กพวกนี้อายุพอๆกับลูกพี่เลย
แล้วแม่อ้อยโกรธไหมเวลาที่เด็กๆแซวแม่อ้อยนะคะ
แม่อ้อยตอบ: จะโกรธได้ไง เราต้องพูดดีๆกับเขาซิ
เด๋วเขาไม่สอนงานเรา เพราะพี่ทำคอมก็ไม่เป็น
แรกๆที่พี่เข้ามาทำงานใช้มือเขียนเลยนะ
ตอนนี้พี่ก็เรียนรู้จากเด็กๆกลุ่มนี้ล่ะ พวกเขา
เป็นคนสอนงานพี่ ให้พี่ใช้คอมเป็นเลยน้า
ก่อนจะขึ้นเครื่องกลับ แม่อ้อยยังแนะนำร้าน
ทานของว่างก่อนขึ้นเครื่อง และแม่อ้อยยังช่วย
ไปถามเจ้าหน้าที่สายการบินให้อีก
ว่าของชิ้นนี้นำกลับกทม ได้ไหม
This slideshow requires JavaScript.
นี่แหละที่เขาเรียกว่า คนมีservice mind
มันออกมาจากใจ ทำเกินหน้าที่
ไม่ต้องบอกให้ทำ ก็ทำเองอัตโนมัติ
ทำแล้วมีความสุข และทั้งหมดนี้คือ
ความประทับใจของคนที่ชื่อ "แม่อ้อย"
ขอขอบคุณแม่อ้อยมากๆเลยนะคะ
English 
ไทย 